Ιερά Οδός (τριλογία)

                     Το όνειρο το ήξερε

Κι αν πήρες λάθος φαρέτρα να στοχεύσεις το φεγγάρι

κι αν πήρες λάθος μέτρα για το ύψος του Θεού

στον πηγαιμό για το γαλάζιο αν λάθος βρήκες χάρη

το όνειρο το ήξερε, και σε περίμενε στην άκρη τ’ ουρανού.

Κι αν πάλι πήρες λάθος φτερά για να πετάξεις

κι αν αγέρα λάθος είχες κατά νου

στον πηγαιμό για τη ζωή κι αν ήθελες ν’ αλλάξεις

το όνειρο το ήξερε, κι είχε για σένα τα μάτια του αετού.

Κι αν βρήκες λάθος αυλή για να φυτέψεις ροδαμούς

κι αν το νερό που διάλεξες απ’ την πηγή δεν φτάνει

στον πηγαιμό για εκκλησιά κι αν ξέχασες ψαλμούς

το όνειρο το ήξερε, κι είχε για σένα θυμιατό και με λιβάνι.

Κι αν δεν βρήκες χρώματα στων αστεριών το στέκι

κι αν τα φεγγάρια φώναζαν μπρος στους ανέμους βίρα

στον πηγαιμό για τη ζωή αν πίστεψες, πως χρώματα δεν έχει

το όνειρο το ήξερε, κι είχε ετοιμάσει απ’ την άνοιξη πορφύρα.

Κι αν έμοιαζες σε λάθος θάλασσα ξυλάρμενο καράβι

κι αν εξάντα λάθος πήρες απ’ τη μοίρα

στον πηγαιμό για το λευκό αν δεν υπήρχαν κάβοι

το όνειρο το ήξερε, κι είχε ετοιμάσει γαλανό χωρίς αλμύρα.

Κι αν λάθος διάσελα στη στράτα σου αν βρήκες

κι αν φεγγάρια άσελα δεν βρέθηκαν στο δρόμο

στον πηγαιμό για την ευχή, σε λάθος χρώμα μπήκες

το όνειρο το ήξερε, και είχε για σένα νάμα για τον πόνο.

Κι αν λάθος ειμαρμένη πίστευες πως είχες

κι αν νόμιζες αμάραντο ποτέ δεν είχες τάμα

στον πηγαιμό για το Θεό, το άφησες στις τύχες

το όνειρο, πάντα το ήξερε και σε περίμενε, εκεί να πάτε αντάμα.