Νέα ποιήματα

Πληγωμένα τόξα

Πήρα τις πέτρες κι έστυψα να βρω τη γύρη τους

να βρω τα χρώματα εκείνα που να θυμίζουν δόξα

να βρω σημάδια μελισσών σε πόλεμο του άσπρου

να βρω τη δύναμη κι εγώ μα οι φαρέτρες άδειες

και λιγοστό το κόκκινο από πληγωμένα τόξα.

Πήρα καυτές ξερολιθιές σταγόνες να βρω γάλα

λίγες σταγόνες αστεριών που να ‘χουν μνημοσύνες

η των αγγέλων η οργή σε μάχες τυπωμένη    

του γαλανού τα μυστικά να έβρω τα μεγάλα

όμως τα χέρια μου και πάλι αδειανά χωρίς αξίνες.

Πώς να σμιλέψω πέτρες χωρίς μαρμαρυγή

και πως των αστεριών κρυφά να δω τα συναξάρια

κι αν είμαι άστρο μυστικό που πέταξε στη γη

που να βρω εκείνη την αυλή τα που φτερά μου πέσαν

πράσινα γίναν τα λευκά σε ρίζες με πυξάρια.