Γράφω μυστικά
Εσείς
ακόμα που μπορείτε να γράψετε ένα ποίημα
που
δεν σας κλέψανε ακόμα το μελάνι,
με
αλυσίδες που δεν δέσανε φορές τα δυο σας χέρια,
γράψτε
δυο λέξεις, κάποια πληγή να γιάνει,
μην
κάθεστε θωρώντας μοναχά τ’ αστέρια.
Εγώ
πια γράφω λίγο, και γράφω μυστικά
και
δεν μπορώ να πω, πια τα όσα που θέλω,
με
μίσησαν πολύ γι’ αυτό, πιότερο απ’ τον Οθέλλο
δεν
φτάνουν χίλιες Δυσδαιμονες πια,
για
να γιατρέψουν τις πληγές όσο κι αν θέλω.
Γι’
αυτό γράφω σε σας, που είστε ακόμα λεύτεροι
γράψτε
για ελπίδες κι όνειρα καρδιές για να φιλήσουν
ώσπου…
να ‘ρθει η ώρα, και σας να σας μισήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου