Επιτάφια Οδός (τριλογία)

                    Ρυάκια αρχιπάρθενα

Μέριασαν βουνά στο άκουσμα της περπατησιάς σου

με μύρο πλημμύρισαν αλώνια και ρυάκια αρχιπάρθενα .

Η πρωτοθάλασσα του Αιγαίου δεν είχε δάκρυ αλμυρό

κι αλίμονο, απογυμνώθηκε το κύμα απ’ τα ψαροπούλια.

Αετόμορφος ψηλά ο ήλιος χρυσοβολάει τη σκιά σου

και τραγουδούν ο Αυγερινός, αντάμα με την Πούλια.

Αγιόχρωμα απ’ το διάβα σου πλημμύρισαν οι αυλές

κι από απάνεμες ευχές γεμίσανε φορές τα περιβόλια.

Δυοσμοσταλιά η βροχή ωσάν, να κλείσει τις πληγές

απ' του θανάτου τ’ άκρατα και ματωμένα βόλια.

Γλυκόχρωμα τραγούδια απ’ τις πλαγιές ακούγονται μυριάδες

δεν βλέπουνε το μπόι σου κι οι άβουνες μοιρολογούν πεδιάδες.

Ξύπνα αητέ πρωτολαλούν σιρόκος και λεβάντες

ξύπνα τη γη μας σκέπασε ολάκερη η σκιά σου.

Γέμισε ξάφνου ο ουρανός μ’ αθάνατες λεζάντες

ξύπνα να δούμε τα φτερά, κι αυτό το πέταγμά σου.