Επιτύμβια Οδός (τριλογία)

           Τόσο μακριά, τόσο κοντά

Δεν είστε εδώ, μα κι είστε εδώ…

τόσο μακριά και όμως, δυο βήματα κοντά.

Σείς το γαλάζιο, σείς το φεγγάρι,

σεις ο ουρανός και οι αγγέλοι,

με θυμιατό προσκύνημα στα πόδια σας

ώ σεις παιδιά του ήλιου, γέννημα του λευκού

κι η πιο ελεύθερη ιδέα του Θεού

εκεί που θα ‘στε,

ξέρουμε γλυκά ότι τα βράδια θα κοιμάστε

γιατί...

η λευτεριά…

νάμα στις ψυχές των ηρώων

νάμα στα παλικάρια του Αυγερινού

και νάμα, στις σκέψεις των μανάδων που απέμειναν,

να συνεχίζουν την ανάσα τους, με το άγιο δάκρυ της λευτεριάς.

Δεν είστε εδώ, μα κι είστε εδώ.