Η Ιθάκη μας
Ψάχναμε
κάπου για να βρούμε την Ιθάκη μας
μες
του μυαλού κείνο το όμορφο δρομάκι μας
κάποιον
Αγιόηχο γλυκά να μας θυμίσει
κείνο
το όνειρο, που είχε σβήσει.
Ψάχναμε
του αετού φτερά για να πετάξουμε
και
από εκεί τον κόσμο πάλι να αλλάξουμε
μοιάζουμε
όμως σαν ξυλάρμενα καράβια
και
η καρδιά, μας πάλι άδεια.
Στον πηγαιμό….
στον πηγαιμό της λησμονιάς πάλι χαθήκαμε
χαμένο όνειρο, και ξεχαστήκαμε
μοιάζει πικρό….
δάκρυ πικρό της λεμονιάς χαμένο μύρο
θέλω να κοιμηθώ, μα που να γύρω.
Κάναμε
γύρους στο φεγγάρι μα ξεμείναμε
ψάχναμε
ευχές κει πάνω κάποτε που δίναμε
μα
ελικοβλέφαρη η ματιά από τα άστρα
γκρέμιζε
όνειρα και κάστρα.
Ψάχναμε
μες σε φιλιατρά μα και σε διάσελα
σε
κάποια άστρα με φτερά μα όμως άσελα
να
βρούμε τάχα μια ανάμνηση κρυμμένη
ή
να μας πουν, που ‘ναι θαμμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου