Ενός λεπτού σιγή

Τόσο κοντά

Μην κλαις για τις ελπίδες και τα όνειρα που έχασες.

Μην λυπάσαι  για τα χρώματα της άνοιξης που δεν ζωγράφισες.

Μην δακρύζεις για τις μέρες Μαγιού, που δεν τραγούδησες.

Κι αν θες αλήθεια ν’ αφήσεις κάποιο δάκρυ…

Άσε γι’ αυτά που έχασες,

άσε γι’ αυτά που άφησες,

άσε γιατί ποτέ δεν πήρες τα μάτια του αετού,

ποτέ το πέταγμά του.

Όλα σου δόθηκαν, μα τίποτα δεν πήρες.

Δεν υπάρχουν κλέφτες ονείρων απλά εσύ…

ποτέ σου δεν άπλωσες τα χέρια.

Κι ήταν… τόσο κοντά ο ουρανός, τόσο κοντά τ’ αστέρια.