Ιερά Οδός (τριλογία)

Μην ξυπνάτε αυτούς που ονειρεύονται

Μην ξυπνάτε αυτούς που ονειρεύονται

αφήστε τους ν’ αυγάζουν στο σκοτάδι,

ξυπνήστε αυτούς τους ξεχασμένους που απλά κοιμούνται

που σαν ξυπνήσουν το πρωί τον πηγαιμό, δεν τον θυμούνται

και παίρνουν χρώματα και πάλι απ’ την αχνοκεριά

και ζωγραφίζουν έναν κόσμο άδειο, και δεν φοβούνται

δεν νοιάζονται για κείνα τα παιδιά που ταξιδεύουν

στα όνειρα που έμαθαν, φεγγάρια να χαϊδεύουν.

Μην ξυπνάτε αυτούς που ονειρεύονται

αφήστε τους να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο,

ξυπνήστε αυτούς που ζούνε μονάχα στο σκοτάδι

αυτούς που ξέχασαν νωρίς της γέννας το ασπράδι,

εκείνους, που δεν βρίσκουν στα όνειρα βυζάστρες,

να πιούνε στάλες απ’ των αστεριών το γάλα

εκείνους που δεν έμαθαν να κάνουν, όνειρα μεγάλα.

Μην ξυπνάτε αυτούς που ονειρεύονται

αφήστε τους να φτιάχνουν στον ύπνο τους βελούχια,

ξυπνήστε αυτούς που στον αχό απ’ το δάκρυ δεν αφτιάζονται

σαν κοντοφθάνει το γέρμα για τον ύπνο βιάζονται,

εκείνους που δεν χάιδεψαν ποτέ, βροχής τα ψιχαλίδια

αυτούς ποτέ στο ξύπνημα, που δεν είχαν στολίδια.

Μην ξυπνάτε αυτούς που ονειρεύονται

αφήστε να γεμίσουν τον κόσμο με γαρδέλια,

ξυπνήστε αυτούς μέρα Μαγιού που δεν μυρίζουν γιασεμί

που στο κακό, στο μαύρο δεν έμαθαν να φωνάζουν μη,

αυτούς που ασέληνοι δεν έχουν μια ευχή για το φεγγάρι

όλους εκείνους, που στα παιδιά δεν έκαναν μια χάρη,

ξυπνήστε αυτούς, κι αφήστε τους αβάσκαντους να ταξιδεύουνε…

Μην ξυπνάτε, αυτούς που ονειρεύονται.